Syndrom DDA – Dorosłe Dzieci Alkoholików
Mianem dorosłych dzieci alkoholików określa się osoby, które wychowały się w rodzinie z problemami alkoholowymi. Sytuacja rodzinna wymusza na dziecku przybranie cech, poglądów, wybranie pewnych schematów działania, takich które ułatwiają życie w rodzinie alkoholowej. O ile wcześniej wymienione cechy ułatwiają przetrwanie w dzieciństwie, o tyle w dorosłości zaczynają sprawiać trudności.
Jakie trudności spotykają Dorosłe Dzieci Alkoholików?
- Poczucie niższej wartości, brak pewności siebie – nawet jeśli to tylko jeden z rodziców jest uzależniony i wszystkie jego czynności sprowadzają się do picia, to ten drugi skupia się na uzależnionym
- Potrzeba kontrolowania siebie i innych – zwiększa to ich poczucie bezpieczeństwa. Niestety w rodzinach z dysfunkcjami często nie da się przewidzieć zachowania drugiej osoby, więc codziennie dzieciom wychowującym się w takich rodzinach towarzyszy strach, niepewność.
- Problemy z zawarciem długotrwałego związku – tacy ludzie nie doświadczyli nigdy tego jak naprawdę powinny wyglądać relacje między dwojgiem ludzi. Ciężko jest im otworzyć się na drugiego człowieka, zaufać mu.
- Brak umiejętności cieszenia się życiem.
- Brak zaufania i obawa przed nawiązywaniem bliskich kontaktów.
- Branie odpowiedzialności za wszystko i wszystkich.
- Pracoholizm.
Cechy DDA według typologii W. Sztander
- Nieumiejętność nawiązywania intymnych związków i obawa przed utratą własnego ja w bliskich związkach uczuciowych.
- Obawa przed zdemaskowaniem własnej nieatrakcyjności i porzuceniem.
- Ukrywanie uczuć i podatność na zranienie.
- Obawa przed sytuacją konfliktową i gniewem.
- Kłopoty z odpowiedzialnością: nadmierne podejmowanie odpowiedzialności lub uchylanie się od niej.
- Poczucie odmienności i izolacji od ludzi.
- Nieumiejętność radowania się i bawienia.
- Trudności w odróżnianiu tego, co normalne od tego, co nienormalne.
- Szukanie trudności i kryzysów w miejsce spokojnego życia.
- Nadmierne poczucie lojalności.
- Obawa przed utratą kontroli.
- Tendencja do kłamstwa „bez powodu” – nawet wtedy, gdy łatwiej byłoby powiedzieć prawdę.
Wiadomo, że każdy z nas doświadcza czegoś innego i każdego z nas mogą spotkać inne trudności w dorosłym życiu. Wiele osób, których dotyczy syndrom DDA, nie zdaje sobie sprawy z tego, że jest to powodem wielu trudności pojawiających się na ich drodze życiowej. Uświadomienie sobie tego problemu i pójście na terapię jest już ogromnym sukcesem. Pamiętajmy, że nie we wszystkim musimy być najlepsi, nie wszystko musi nam się udać za pierwszym razem, nie zawsze musimy być perfekcjonistami. Jako dorosłe dziecko alkoholika miałam zawsze ogromy problem z pewnością siebie, często miałam problemy z wyrażaniem swoich emocji, czy też odnosiłam wrażenie, że jestem w jakiś sposób gorsza niż inni. W tej chwili cieszę się, że mam przy sobie ludzi, którzy uświadomili mi, że wcale tak nie jest, że jestem tak samo wartościowa jak inni. Z dnia na dzień łatwiej przychodzi mi cieszenie się z tych małych rzeczy, czy też wyrażanie własnych emocji. Myślę, że nikt z nas nie chciałby powielać błędów rodziców/bliskich, więc naprawdę warto walczyć o siebie samego. Pamiętajmy, że każdy z nas jest wspaniałym, wartościowym człowiekiem.
Dorosłe Dzieci alkoholików mogą korzystać z kilku form wsparcia. Jedną z tych form są spotkania grup samopomocowych dla DDA. Spotkania opierają się na programie dwunastu kroków, odbywają się bez terapeuty. Najczęściej znaleźć je możemy przy poradniach dla Anonimowych Alkoholików. Kolejną formą wsparcia jest profesjonalna pomoc terapeutyczna indywidualna bądź grupowa.
Anita
https://www.poradnikzdrowie.pl/psychologia/zdrowie-psychiczne/syndrom-dda-dorosle-dzieci-alkoholikow-objawy-i-zasady-terapii-aa-Hh5m-jz28-42XY.html http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/50-artykuly/796-dda-kim-jestesmy.html